عارف گرانقدر، حضرت آيت ا... شيخ حسنعلي نخودکي درباره شرايط دعا کردن مي گويد: «بدان اي عزيز که دعا را نيز چون امور ديگر آدابي است که با رعايت آن به استجابت نزديک تر مي شود. طهارت بدن از حدث و خبث و استعمال بوي خوش و تشرف به مساجد و بقاع متبرکه دعا را به استجابت مي رساند... نيز دادن صدقه به محتاجان و توجه به خانه خدا از آداب ديگر دعاست. کسي که دست به دعا برمي دارد بايد که به خداوند و حصول حاجت خود از سوي پروردگار عالم حسن ظن داشته باشد و با تمام وجود و از عمق قلب خويش دعا کند. 

به وسيله روزه اندرون از حرام خالي دارد و توبه از گناهان را تجديد کند و در دعا اصرار ورزد و حاجت خويش به زبان بازگويد و با خشوع و گريه نياز به درگاه بي نياز برد و حاجت برادران اهل ايمان را مقدم دارد و دعاي خود را با اسماي اعظم الهي همراه کند و از مدح و ثناي پروردگار خود فرونگذارد و در آغاز و انجام دعاي خود بر محمد(ص) و دودمانش صلوات و درود فرستد...» 

منبع: «چشمه سار معرفت»- صفحه ۴۲

 

 از امام صادق علیه السّلام روایت شده که هر کس سوره «عم یتساءلون» را هر روز بخواند.(البته به فرموده آیت الله بهجت(ره) بعد از نماز صبح) زیارت بیت الله نصیب او می گردد.۱ 

امام صادق علیه السّلام فرمود: هر کس سوره «حج» را در طی سه روز هر روز بخواند در همان سال به حج مشرف خواهد شد و چنانچه در سفر حج بمیرد، از اهل بهشت خواهد بود. ۲ 

هم چنین آن حضرت علیه السّلام می فرماید: هر کس ذکر «ماشاءالله» را در یک مجلس هزار مرتبه بگوید به حج مشرف خواهد و چنانچه همان سال نتواند برود خداوند متعال عمر او را چنان طولانی خواهد کرد تا آنکه روزی او گردد.۳ 

 هر روز

شیطان لعنتی

خط های ذهن مرا

اشغال می کند

هی با شماره های غلط

زنگ می زند آن وقت

من اشتباه می کنم و او

با اشتباه دلم

حال می کند

 دیروز یک فرشته به من می گفت :

تو گوشی دل خود را

بد گذاشتی

آن وقت ها که خدا به تو می زد زنگ

آخر چرا جواب ندادی

چرا برنداشتی ؟

 یادش بخیر

آن روز ها

مکالمه با خورشید

دفترچه های کوچک ذهنم را

سرشار خاطره می کرد

امروز پاره است

آن سیم ها که دلم را

تا آسمان مخابره می کرد

 اما

با من تماس بگیر خدایا

حتی هزار بار

وقتی که نیستم

لطفا پیام خودت را

روی پیام گیر دلم بگذار

 عرفان نظرآهاری از کتاب " روی تخته سیاه جهان با گچ نور بنویس "

فرشته فراموش کرد.

فرشته تصمیمش را گرفته بود. پیش خدا رفت و گفت:

خدایا، می خواهم زمین را از نزدیک ببینم. اجازه می خواهم و مهلتی کوتاه. دلم بی تاب تجربه ای زمینی است.

خداوند درخواست فرشته را پذیرفت.

فرشته گفت: تا بازگردم بال هایم را اینجا می سپارم؛ این بال ها در زمین چندان به کار من نمی آید.

خداوند بالهای فرشته را بر روی پشته ای از بال های دیگر گذاشت و گفت: بال هایت را به امانت نگاه می دارم، اما بترس که زمین اسیرت نکند، زیرا که خاک زمینم دامنگیر است.

فرشته گفت: بازمی گردم، حتما بازمی گردم. این قولی است که فرشته ای به خداوند می دهد.

فرشته به زمین آمد و از دیدن آن همه فرشته ی بی بال تعجب کرد. او هر که را می دید، به یاد می آورد. زیرا او را قبلا در بهشت دیده بود. اما نمی فهمید چرا این فرشته ها برای پس گرفتن بالهایشان به بهشت بر نمی گردند.

روزها گذشت و با گذشت هر روز فرشته چیزی را از یاد برد. و روزی رسید که فرشته دیگر چیزی از آن گذشته ی دور و زیبا به یاد نمی آورد؛ نه بالش را و نه قولش را.

فرشته فراموش کرد. فرشته در زمین ماند.

فرشته هرگز به بهشت برنگشت.عرفان نظر آهاری

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ا

حکایت خدا و گنه‏ كاران پشيمان‏

راستى چه قدر عجيب است و چه لطف و كرامتى است، كسى كه همه عمر را به كفر و روگردانى از حق گذرانده و لحظه‏اى ياد خدا نبوده و عملى برابر با خواسته الهى از او سر نزده، به محض برخورد با هدايت و قبول ايمان، تمام گذشته او به احترام اين ارتباط آمرزيده شده و مورد عنايت حق قرار مى‏گيرد. به طورى كه اگر در حال ايمان آوردن بميرد اهل بهشت است؟! آه راستى چگونه به چنين خدايى نبايد اميد بست؟

در آثار اسلامى آمده است:

حضرت ابراهيم عليه السلام آتش‏پرستى را به مهمانى دعوت كرد. هنگام خوردن غذا به او فرمود: اگر مسلمان شوى در غذا مهمان من خواهى بود. آن مردِ گبر از جا برخاست و از خانه ابراهيم بيرون رفت. خطاب رسيد: ابراهيم! غذايش ندادى مگر به شرط تغيير مذهبش امّا من هفتاد سال است او را با كفرش روزى مى‏دهم. ابراهيم به دنبال او رفت و وى را به خانه آورد و برايش سفره طعام حاضر كرد، گبر به ابراهيم گفت: چرا از شرط خود پيشمان شدى؟ ابراهيم داستان حضرت حق را براى او گفت. آتش‏پرست فرياد برآورد: اين‏گونه خداوند مهربان با من معامله مى‏كند؟ ابراهيم! اسلام را به من تعليم كن، سپس قبل از خوردن غذا به خاطر آن لطف و عنايت حق مسلمان شد.

چرا بنده ديگران ؟

و لا تنكن عبد غيرك و قد جعلك الله حرا نامه /31

ترجمه : بنده ديگرى مباش ، كه خدا،تو را آزاده آفريده است .
شرح : خداوند، انسان را به صورتموجودى آزاد،و داراى شخصيت وعزت نفس آفريده شده است . و به او عقل و شعور، و نيروى درك و دريافت ، و قدرت اراده بخشيده است ، تا انديشه خود را به كاراندازد، از نيروى بدنى خود استفاده كند، و باقدرت فكر، و تن دادن به كار و تلاش ، در كمالآزادى و سربلندى ، زندگى شرافتمندانه يى را دنبالكند. در آفرينش خدا، هيچ انسانى از ديگرى برتر و باارزش تر، يا كمتر و بى مقدارتر نيست . بنابر اين ، هيچ انسانى حق نداردكه ديگران را بنده خود سازد، و هيچ انسانهم حق ندارد خود را به صورت بنده ديگران در آورد. زيرا بندگى ، تنها در برابر خداوند متعال شايسته است ، و جز خدا،هيچكس ‍ شايسته آن نيست كه انسانى ، در برابرش، خود را دچار ذلت و زبونى كند و مانند بنده ناتوان و بيمقدارى ظاهر شود.
البته كسى كه عزت داشته باشد، و ارزش انسانى خود را بشناسد، به آزادى گرانقيمتى كه خداوند به او ارزانى داشته ،احترام خواهد گذشت . چنين فردى ، هميشه به نيروىفكر و قدرت كار و تلاش خود متكى خواهد بود، به آنچه در يك زندگى شرافتمندانه نصيبش ميشود قناعت خواهد كرد، و درنتيجه ، همواره سربلند و آزاد خواهد زيست .
اما افراد ذليل و بى شخصيتى هم پيدا مى شوند، كه به خاطر مال دنيا، در برابر ثروتمندان يا صاحبان مقام وقدرت ، به زانو مى افتند، سر تعظيم فرودمى آورد، و بصورت بنده يى ذليل و بى ارزش ظاهر مى شوند، تا شايد از ثروت و مقام آن افراد بهره يى ببرند و بيش از حدلياقت خود، مالو مقامى بدست آورند.
امام عليه السلام ، اينگونه افراد را نكوهش مى كند و به همه مسلمانانهشدار مى دهد كه : مبادا آزادى و ارزش انسانىخود را، كه خداوند به شما ارزانى داشته است ، پايمالكنيد و به طمع مال و مقام ، در برابر انسانى همچون خودتان ، بندگى كنيد، زيرا خداوند، همه انسانها را آزاد و يكسان آفريده است .

 عدالت ميان فرزندان پيامبر اكرم صلی الله علیه وآله : 

   إنَّ اللّه َ تَعالى يُحِبُّ أن تَعدِلوا بَينَ أولادِكُم حَتّى فِي القُبَلِ؛ 

   خداوند متعال ، دوست دارد كه ميان فرزندانتان

عدالت ورزيد ، حتّى در بوسيدن 

   حکمت‌نامه کودک: ح 371