عشق بازی کار هرشیاد نیست              این شکار دام هر صیاد نیستت

عاشقی را قابلیت لازم است               طالب حق را حقیقت لازم است

عشق از معشوق اول سر زند              تا به عاشق جلوه دیگر زند

 تا به حدی که برد هستی از او          سر زند صد شورش و مستی از او

شاهد این مدعی خواهی اگر              بر حسین و حالت او کن نظر

روز عاشورا در آن میدان عشق            کرد رو را جانب سلطان عشق

بارالها این سرم این پیکرم                   این علمدار رشید این اکبرم

 این سکینه، این رقیه، این رباب           این عروس دست و پا خون در خضاب

این من و این ساربان، این شهردون        این تن عریان میان خاک و خون

این من و این ذکر یارب یاربم                   این من و این ناله های زینبم

پس خطاب آمد ز حق: کِی شاه عشق         ای حسین، ای یکه تاز راه عشق

  گر تو بر من عاشقی ای محترم              پرده برکش من به تو عاشق ترم

غم مخور چون من خریدار  توام             مشتری بر جنس بازار توام

هرچه بودت داده ای در راه ما               مرحبا صد مرحبا خود هم بیا

خود بیا که می کشم من ناز تو            عرش و فرشم جمله پا انداز تو

 لیک خود تنها نیا در بزم یار                   خود بیا و اصغرت را هم بیار

 خوش بُوَد در بزم یاران بلبلی               خاصه در منقار او برگ گلی

خود تو بلبل، گل علی اصغرت               زودتر بشتاب سوی داورت

**********

 سید بحرالعلوم (ره) به قصد تشرف به سامرا تنها به راه افتاد ، در بین راه راجع به این مسئله ، كه گریه بر امام حسین (ع) گناهان را می آمرزد ، فكر می كرد، همان وقت متوجه شد كه شخص عرب سوار بر اسب به او رسید و سلام كرد ، بعد پرسید : جناب سید درباره چه چیز به فكر فرو رفته ای ؟ و در چه اندیشه ای ؟ اگر مسئله علمی است بفرمایید شاید من هم اهل علم باشم ؟ سید بحرالعلوم فرمود : در این باره فكر می كنم كه چطور می شود خدای متعال این ثواب رلبه زائران و گریه كنندگان بر حضرت سیدالشهدا (ع) می دهد مثلا در هر قدمی كه در راه زیارت بر می دارد ، ثواب یك حج و یك عمره در نامه عملش نوشته می شود و برای هر یك قطره اشك تمام گناهان صغیره و كبیره اش آمرزیده می شود ؟ 

آن سوار عرب فرمود : تعجب نكن ! من برای شما مثالی می آورم تا مشكل حل شود . سلطانی به همراه درباریان خود به شكار می رفت ، در شكارگاه از همراهیانش دور افتاده و به سختی فوق العاده ای افتاده و بسیار گرسنه شد . خیمه ای را دید و وارد آن خیمه شد ، در آن سیاه چادر ، پیرزنی رابا پسرش دید ، آنان گوشه خیمه عنیزه ای ( بز شیرده ) داشتند و از راه آن ، زندگی خود را می گرداندند . وقتی سلطان وارد شد ، او را نشناختند ، ولی به خاطر پذیرایی از مهمان آن بز را سر بریده و كباب كردند ، زیرا چیز دیگری برای پذیرایی نداشتند .  سلطان شب را همان جا خوابید و روز بعد از ایشان جدا شد و به هر طوری كه بود خود را به درباریان رسانید و جریان را برای اطرافیان نقل كرد . 

در نهایت از ایشان سوال كرد : اگر بخواهیم پاداش میهمان نوازی پیرزن و فرزندش را داده باشیم ، چه عملی باید انجام بدهم ؟ یكی از حضار گفت : به او صد گوسفند بدهید . دیگری كه از وزراء بود ، گفت : صد گوسفند و صد اشرفی بدهید . یكی دیگر گفت : فلان مزرعه را به ایشان بدهید .  سلطان گفت : هر چه بدهم كم است ، زیرا اگر سلطنت و تاج و تختم را بدهم آن وقت مقابله به مثل كرده ام ، چون آنها هر چه داشتند به من دادند من هم باید هر چه را دارم به ایشان بدهم تا سر به سر شود .  بعد سوار عرب به سید فرمود :

حالا جناب بحرالعلوم ، حضرت سیدالشهداء (ع) هر چه از مال و منال و اهل و عیال و پسر و برادر و دختر و خواهر و سر و پیكر داشت همه را در راه خدا داد ، پس اگر خداوند به زائران و گریه كنندگان آن همه اجر و ثواب بدهد ، نباید تعجب نمود ، چون كه خدا كه خدائیش را نمی توان به سیدالشهدا (ع) بدهد ، پس هر كاری كه می تواند انجام می دهد ، یعنی با صرف نظر از مقامات عالی خودش ، به زوار و گریه كنندگان آن حضرت ، در جایی عنایت می كند در عین حال این ها را جزای كامل برای فداكاری آن حضرت نمی داند .  

چون شخص عرب این مطالب را فرمود ، از نظر سید بحرالعلوم غایب شد .    

  امام صادق(ع) فرمود:

آه‌های سوزان و اندوهناک برای مظلومیت ما «تسبیح»، اندوه برای امر ما «عبادت» و پوشاندن اسرار ما از بیگانگان «جهاد در راه خدا» است، همچنین فرمود: واجب است که این حدیث با آب طلا نوشته شود.

 

توصیه آیت الله بهجت به زیارت عاشورا
از آیت الله بهجت پرسیدند: داستان ها و قضایایى از کسانى که پیوسته زیارت عاشورا مى خواندند و به این صورت، متوسل مى شدند، گردآورى و چاپ شده است. نظر حضرت عالى در این باره چیست؟
ایشان پاسخ داده اند که: متن زیارت عاشورا، بر عظمت آن گواه است؛ خصوصا با ملاحظه آنچه در سند زیارت رسیده است که حضرت صادق (علیه السلام) به صفوان مى فرماید: این زیارت و دعا را بخوان و بر آن مواظبت کن. به درستى که من چند چیز را بر خواننده آن تضمین مى کنم: 1. زیارتش قبول شود. 2. سعى و کوشش وى مشکور باشد 3. حاجات او هرچه باشد، برآورده شود و ناامید از درگاه خدا برنگردد.
اى صفوان! این زیارت را با این ضمان، از پدرم یافتم و پدرم از پدرش...تا امیرالمؤمنین (علیه السلام) و حضرت امیر نیز از رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم) و رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم) از جبرئیل و او هم از خداى متعال نقل می کند و هرکدام این زیارت را با این ضمان، تضمین کرده اند و خداوند به ذات اقدس خود قسم یاد نموده که: هرکس این زیارت و دعا را بخواند، دعا و زیارت وى را بپذیرم و خواسته اش هر چه باشد، برآورده سازم.
و از سند او استفاده مى شود که زیارت عاشورا از احادیث قدسى است و همین مطالب، سبب شده است که علماى بزرگ ما و استادان ما - با آن همه مشغولیت هاى علمى و مراجعاتى که داشتند - به خواندن آن مقید بودند تا جایى که استاد ما، مرحوم حاج شیخ محمد حسین اصفهانى، از خداوند خواسته بودند که در آخر عمرشان، زیارت عاشورا را بخوانند و سپس قبض ‍ روح شوند و دعایشان هم مستجاب شد و پس از پایان این زیارت، درگذشتند.
تقید شیخ صدرا بادکوبه ای به زیارت عاشورا
شیخ صدرا بادکوبه اى با تبحرش در علوم عقلى و نقلى، آنچنان مقید به زیارت عاشورا بود که به هیچ عنوان، آن را ترک نکرد و کسى باورش ‍ نمى آمد که ایشان، این چنین پاى بند به عبادات و زیارت عاشورا باشد.
یکى از بزرگان هم نقل مى کردند روزى به قبرستان وادى السلام رفتم، در مقام حضرت مهدى (عجل الله تعالى فرجه الشریف) دیدم پیرمردى نورانى، مشغول زیارت عاشورا است و از حالات او معلوم شد که زائر است. نزدیک او رفتم ؛ حالت کشف براى من نمودار شد و حرم امام حسین (علیه السلام) و زائران آن حضرت را که مشغول رفت و آمد و زیارت بودند، مشاهده کردم! (شرح زیارت عاشوراء و داستان هاى شگفت آن: 33-36.) 
سبب آستان بوسی اهل بیت (ع) از سوی شیخ انصاری
مسلمانان در شان اهل بیت (علیه السلام) در غایت اختلاف اند، چنان که در مورد قرآن نیز چنین هستند. برخى آن قدر ضعیف هستند که در بوسیدن ضریح آن ها شک و اعتراض دارند.
آقایى ظاهرا به مرحوم شیخ انصارى که حرم یا ضریح را بوسید، اعتراض ‍ کرد که آقا شما هم؟! برعکس مرحوم دربندى به ایشان گفت: آقا کار شما براى مردم حجت است، وقتى به حرم مى روى، ضریح حرم حضرت ابوالفضل (علیه السلام) را ببوس. شیخ در جواب فرمود: عتبه درب را مى بوسم که گرد و خاک پاى زوار است! در یکى از زیارت حضرت سید الشهداء (علیه السلام) آمده است:
ثم قبل الضریح من اءربع جوانبه. بحار الانوار 98: 336؛ اقبال الاعمال: 712.
منبع: آینه حقیقت امام حسین علیه السلام در کلام آیت الله بهجت - رحمتى

جعفری گیاهی است علفی ، دوساله و معطر که ارتفاع آن تا ۷۰ سانتیمتر می رسد ، برگهای آن به رنگ سبز تیره و دارای بریدگی های لوزی یا مثلث شکل با تقسیمات رفعی است.

گلهای جعفری کوچک به رنگ مایل به سبز و به صورت چتری است ، میوه آن کوچک به درازای ۲ میلیمتر و به قطر یک میلیمتر و دارای بویی معطر است.

خواص : جعفری ضد نفخ شکم است و شریان‌ها و رگ‌ها را تمیز می‌کند ، دم کرده ریشه جعفری برای درمان تنگی نفس و درمان سرخک مفید است.

برای رفع لک‌ها و جوش‌های صورت، دم کرده جعفری را روی پوست صورت بمالید ، برای روشن شدن رنگ پوست، مقداری جعفری را در نیم لیتر آب به مدت ۵ دقیقه بجوشانید و صبح و شب صورت خود را با آن بشویید. بعد از یک هفته پوست صورت شما روشن می‌شود.

دم کرده جعفری ضد تب و برای بواسیر و سنگ کلیه مفید است ، خوردن چای جعفری به هضم غذا کمک می‌کند.

عصاره ریشه گیاه جعفری در درمان تبخال سودمند است، گروهی از پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی ، با بررسی اثر ضد ویروسی عصاره ریشه جعفری مکزیکی بر ضد ویروس تبخال انسانی نوع یک و دو دریافتند عصاره ریشه این گیاه از تکثیر ویروس تبخال جلوگیری می کند.

این بررسی همچنین نشان می دهد ، این گیاه ، ویروس تبخال نوع ۲ را بهتر از نوع ۱ از بین می برد .
ویروس تبخال نوع یک ، باعث عفونت لب ها ، دهان و صورت ، و ویروس تبخال نوع دو ، باعث عفونت های تناسلی می شود .